De vrijheid om stil te mogen zijn

Ik heb mij de afgelopen dagen vreselijk gestoord aan de stories en posts op social media van voornamelijk BN’ers en andere influencers waarin de Nederlander en de Nederlandse regering min of meer wordt opgeroepen om of partij te kiezen voor de Palestijnen of voor Israël. Ik las veel grote boze zinnen. Ongefundeerde meningen die al snel achterhaald werden door de werkelijkheid en de schijnbare(!) feiten. Ik dacht.. goh.. hoe kan het nou zijn dat jij zo stellig bent terwijl ik zoveel meer voel dan het een of het ander.

Tot mijn grote opluchting las ik vandaag een enquete van IPSOS waarin de Nederlandse deelnemers werden gevraagd welke partij (Israël of de Palestijnen) kon rekenen op hun sympathie. En wat blijkt? Een meerderheid van de respondenten kiest geen kant in het conflict. Een kwart hiervan vindt dat Nederland geen kant moet kiezen. Nog eens 30 procent wil niet kiezen omdat ze het gewoon niet weten.

Dat betekent dus dat de meerderheid van de Nederlanders naar mijn mening gelukkig erg verstandig is. Ik vind het jammer dat deze verstandige meerderheid maar nauwelijks worden vertegenwoordigd in de media en op social media. Het betweterige geroeptoeter van de influencers lijkt soms zomaar een stem van de meerderheid te zijn.

Afbeeldingen van plat gebombardeerde huizen, van gewonde mensen en kinderen die ontheemd zijn geraakt, geterroriseerd door het geweld. Boze woorden met daarin oproepen over de slechtheid van de een of de andere partij. 

En toen was daar ineens die story op Instagram van het enige meisje dat ik ken dat zelf uit Israël komt en die daar ook familie heeft wonen. Ze plaatste daags na de terreuraanslag op 1400 onschuldige mensen een emoticon met een traan. Enkel een traan, om het verdriet te symboliseren dat ze voelde. Niets meer en niets minder. Het getuigd van kracht en van moed! Soms zegt de stilte zoveel meer dan zinnen vol boze woorden..

Vrijheid van meningsuiting is een prachtig recht. Maar wat ik in deze nog mooier vindt is de vrijheid om stil te mogen zijn. Omdat je de feiten niet kent, of omdat je het gewoon niet zo goed weet. Omdat je niet meer weet wat echt en nep is. Omdat je niet wilt kiezen tussen terreur en oorlog of tussen dood en verderf. Of omdat je weet dat je stem misschien alleen nog maar meer haat en boosheid oproept bij anderen. Omdat je verdriet voelt voor alle partijen. Omdat je een mens bent en ook mee kunt voelen met de ander door stil te zijn. Of omdat je wel kiest voor een kant maar het niet nodig vindt om dit luidkeels te verkondigen.

Ik sprak haar een paar dagen na die traan om haar deze tekst te laten lezen. En ze benadrukte nogmaals: “Mijn traan, die was voor beide kanten. Een traan, om solidair te zijn met beide partijen, omdat we allemaal mensen zijn.” En ik zag door haar de goedheid in de mens. De goedheid die boosheid en wraakzucht kan omtoveren naar medeleven en compassie. Vandaag plaats ook ik op mijn social media een bericht met een traan. 😢