BORNE - Amnesty International heeft zich uitgesproken over de controversiële kwestie van levende standbeelden tijdens straattheater. De mensenrechtenorganisatie heeft verklaard dat deze praktijk niet humaan is en heeft opgeroepen tot een einde aan wat zij "de onmenselijke behandeling van deze artistieke slachtoffers van standbeeld-tyrannie" noemt. 

 

Schending van mensenrechten 

Levende standbeelden zijn al jarenlang een publiekstrekker in oud-Borne tijdens Borne op z’n Best. De getalenteerde artiesten, vaak verkleed als historische figuren of bizarre personages, houden zich doodstil, terwijl het publiek zich vergaapt aan hun onbeweeglijke poses. Echter, volgens Amnesty International gaat het hier om een schrijnende schending van de mensenrechten. 

 

Recht op beweging 

"Levende standbeelden hebben recht op beweging, net als ieder ander mens", verklaarde Dirk van Dijk, woordvoerder van Amnesty International Nederland. "Het is inhumaan om hen te dwingen urenlang stil te staan, zonder de mogelijkheid om te bewegen of zelfs maar te krabben als ze jeuk hebben. Dit is een flagrante schending van hun basisrechten als mens." 

 

Standbeeld Tyrannie 

Amnesty International heeft opgeroepen tot een einde aan deze "standbeeld-tyrannie" en pleit voor strikte regels om de behandeling van levende standbeelden te reguleren. "We moeten ons afvragen: zijn deze artiesten echt vrijwillig stil, of zijn ze het slachtoffer van een meedogenloos regime van straattheaterdictatuur?", aldus Van Dijk. "Mensenrechten gelden voor iedereen, of je nu beweegt of niet beweegt." 

 

Verdeeldheid 

De kritiek van Amnesty International heeft tot verdeeldheid geleid in de Bornse samenleving. Sommigen zien het als een terechte oproep tot menselijke behandeling van de artiesten, terwijl anderen het als een overdreven inmenging van de mensenrechtenorganisatie beschouwen. 

 

Stokstijf en in stilte 

De discussie over de menselijkheid van levende standbeelden blijft voortduren, met voor- en tegenstanders die lijnrecht tegenover elkaar staan. Ondertussen wachten de levende standbeelden zelf stokstijf en in stilte af hoe deze kwestie zich zal ontvouwen..